GÖLÜNÜ SULA!

                                  GÖNLÜNÜ SULA!

Nefsim, dışını güzelleştirdiğin kadar içine de dönüp bir bakıyor musun?

İnsanın dışı zaten gül bahçesi. Çünkü hepimizi Allah yarattı, hepimiz Allah’ın kuluyuz. Nasıl güzel olmayalım ki…

Kibir değil bu cümlelerim yanlış anlaşılmasın. O yaratanların en iyisi, en güzeli…

İnsanın bir de gönlü var. Bir de yapboz gibi dizdikleri…

Bize verilen gönül de, bahçelerin en güzeli değil miydi?

Biz neleri doldurduk o gönle ya da neleri boşalttık gönülden? Asıl soru bu bence.

Suretteki bahçeyi ekip diktiğimiz gibi, sirette ne var ki,

Bir çöplük mü var gül kokusuyla kapatmaya çalıştığın nefs?

Yoksa gerçekten bir gül kokusu mu var?

Koy elini vicdanına, önce gönlünü sula.

Allah kelamıyla sula, sula ki O’na layık kul olabilme yolunda ol.

Niyazi Mısri şöyle der;

Sûrette nem var benim sîrettedir ma’denim.

Suret kadar sîrete de önem verme duasıyla…

Sibel HASKÖY

14.05.2020/12.26