SEVİN BE!

                                    

                                           SEVİN BE!

Aslında ‘’sevmek’’ bütün kainatı kucaklayacak kadar büyük bir kelime.

Bu yüzden sevmek gerek; mesela küçük bir çocuğu, boynu bükük bir çiçeği, yuvasına ekmek taşıyan bir karıncayı. Sevmek gerek…

O zaman huzur buluyor insan.

O zaman insan ‘’insan’’ oluyor.

Nefret, kin, kıskançlık nereye kadar. Önemli olan değil mi insanlık?

Yalnızlığın kısır döngüsünde kaybolmak mı güzel olan?

Şükretmeli ‘’yeni bir gün’’e uyanan gözler için Allah’a.

‘’Off yine bir gün’’ deyip isyanın çamuruna batmadan.

Öyleyse sevmeli, çokça sevmeli. Önce Rabbi.

Sonra değer verip yarattığı şu alemi.🌸

Hakkıyla sevebilme duasıyla…

Sibel HASKÖY

28.07.2019/15.03