ÇİVİSİ ÇIKMIŞ BU DÜNYANIN!

Çivisi çıkmış bu dünyanın deyimine o kadar inanıyorum ki artık.

Nereden bilecektik,- değil bilmek tahmin etmek bile tüylerimizi ürpertirken- çivisi çıkan bu dünyanın çivilerini küçücük çocuklara işkence etmek için kullanacaklarını?

Sözde insanlar (!) İnsan görünümlü caniler. Nasıl bu kadar vicdandan yoksunlar. Nasıl?

Kur’an’ı Kerim’de “esfel-i sâfilîn”kelimesi geçer. Şimdi daha iyi anlıyorum o aşağının en aşağısı olanları.

Cehennemden hep korkarım ama şimdi iyi ki cehennem var diyorum. İlahi adaletin tecelli edeceği o gün iyi ki var, çok şükür.

Bir değil bir sürü çocuk aynı kaderi paylaşıyor. Suçları ne?

İnsan insana kırılırdı eskiden.

Şimdilerde küçücük çocukların kolunu bacağını kırmanın yanında daha beter işkenceler yapıyorlar. Ne için? Faydalı şeylere neden kafaları çalışmıyor da şeytanlığa çalışıyor? 

Allah-u Teâlâ bir kalp kırmanın bile ne kadar önemli olduğunu bizlere bu kadar vurgularken insanlar nasıl bu kadar ileri gidebiliyor?

Artık diyorum kırılan keşke bir kalp olsa da böyle şeylere şahit olmasak.

Kırılan keşke bir kalp olsa da bir çocuk yaşasa. 

Kırılan keşke bir kalp olsa da kalpler bu kadar kararmasa.

Çivisi çıkan dünyadan etimizle kemiğimizle ruhumuzla daha da çok nefret edeceğiz.

Bu çağ umutlarımızı yerle bir etti. 

Yerle bir olmadan “Bir”le bir olma duasıyla

Sibel HASKÖY

31.08.2020/00.33