BİR ŞİİRİN YAZILAMAMIŞ HÂLİ 🌷

 

Bazı kelimeler eskir sanır insan, korkar ağzından çıkacak her harfin yankısından. Bilir ki o harf en derine nakış nakış işlenecek.

Eskittim artık der kelimeleri ta ki boğazı düğümlenene kadar. O yağmur yağmaz artık, dediği her an için pişmanlık yakar kavurur.

Gün olur eskidi sandığın her şiir kapalı sandığın arasından sızıverir yüreğine. Ya da senin kapattın sandığın.

İşte o zaman her damlası sulamakla mükellef olur kelimelerin tohumunu.

Sonra o tohum büyür büyür yazılanların çiçeği olur, yazılmayanların cana batan kaktüsü.

Her şiir çok şiir aslında. Üstü kapalı bazı şeyler. Örtmek edepten çünkü. Bu yüzden şiir severim ben.

Yazarsın kimse anlamaz, anlamasın da zaten kimse.

Yazmazsın için dolar dolar taşar.

O kelimeler işte taşanların vücut bulan hali.

Bazı duygular, bir şiirin yazılamamış hali gibi. Tozlu raflarda kalması gerekir.

Bir daha o raftan hiç inmemesi gerekir, incinmemesi için.

İnsanız işte. Kıyamayız eskiyenlere, tozlananlara önce indirir temizler, yamarız belki de sonra da öylece yerleştiririz yerine.

Yamandı bu gece duygular sanırım.

Şimdi o tozlu raflara yerleştirme vakti.

Sibel HASKÖY

27.09.2020/23.32

(Fotoğraf Alıntıdır.)