DÜNYA İNCİTİR…🕊

 

Bazı cümleler var insanın hayatına yer edinen. İşte bu, bu tam da beni anlatıyor dediği cümle, cümleler.

Bir cümleye denk geldim beni anlatan; ‘’ Kuşlar yemek yerken ürkmesinler diye yolunu değiştiren insanı, dünya elbette incitir.’’ Kendini anlat deseler belki de aklıma ilk gelen bu cümle olurdu. 11 kelimeye sığdı kocaman hayatım. Kendimden parçalar bulduğum için, kendimce anlamlar yüklediğim için belki de…

Bir de ne zaman hüzün sarsa Ali Ural’ın; ‘’ Sevgili dost, dokunsalar ağlayacakmışsın dokunmamışlar yine ağlamışsın.’’ cümlesi hüznüme çivilenir.

Bazen dolar insan öyle bir dolar ki çıkış yok zanneder. Bazı zamanlar gerçekten de çıkış yoktur. Taşmak üzere olanları taşırmak istersin oysa dolduracak kap yoktur. Taşamayınca sukuta sarınır işte tüm duygular. Susmak belki de en iyi yoldaş olur insana.

Yorgunluk esir alır ya bezen insanın tüm duygularını. Öyle işte…

Bazen o kadar çok yoruluyorum ki hayattan, belki de içindekilerden. Alıp başımı gidemiyorum içime içime kapaklanıyorum. Sonra ne insanlar var ne dertler var otur şükret diyorum. Şükür, şükür, şükür çok şükür. Ama olmuyor işte bazen. Nedenini ben de bilmiyorum.

İnsan hüzünlü olunca Allah’ı daha çok hatırlarmış. Belki de hüzün ve yorgunluk ikilisi bu yüzden peşimizi bırakmıyor. Umut da terk ediveriyor bazen. Çıkışın olmadığı yerde umut ne arar? Sonra Yusuf 87; ‘’ Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü inkâr edenlerden başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez!" ayeti beynime saplanıyor birden.

Yorgun olabilirsin, dertli olabilirsin ama umutsuz olamazsın demeliyim kendime, ümidini kesenlerin kafirler olduğunu bile bile.

Bugünler de geçecek,

Vesselam…

Sibel HASKÖY

09.02.2021/18.31

📌 Kendinden bir şeyler bulduysan yorum kısmına ''🕊'' bırakabilirsin...