YORGUNLUK🍂

 

Bazı yorgunluklar kalıcı izli bir değişiklik gibi. Gitmek bilmiyor geldiği zamanlar. İçime kapanmak deyiminin aslında içine kapaklanmak olduğunu keşfettiğimden beri yorgunluk gönlüme bir pranga çekmiş sanki.

Hayat çok tuhaf, insanlar daha çok tuhaf. Sorsan herkes mutlu. Bir tek şairler mi hüznü başkent bellemiş. Yorgunluk kavramı yakasına bir çiçek takıp aşağı yukarı dolanmış bir şiirin dizesinde.

İnsan gitse de gidemiyor. Kalsa da kalamıyor bazı zamanlar. Gitmek çok uzak bir kelime. Gidenler için kullanılır ‘’nereye.’’ Soru zarfıdır kendileri. Bizim içimizdeki zarfı bazı zamanlar açmaya cesaret edemediğimiz gibi. Kendimizden gitmeye cesaret edemediğimiz gibi. ‘’Nereye’’ soru zarfı bende pek işe yaramadı sanırım.

Dünya çok yoruyor hele içindekiler… Gönlün tamamını kaplar gibi bu yüzden yorgunluk yük oluyor satırlara, dizelere taşıyor. Bir de taşamayan kısmı var tabi o da ayrı.

‘’Bazen uzaklaşmak gerek yakınlaşmak için’’ der Şems-i Tebrizi. Uzaklaşamadığımız için yakınlaşmak bizden uzak kalıyor sanırım.

Uzaklaşanlara selam olsun.

Sibel HASKÖY

01.02.2021/22.07