ÖYLE İŞTE 2🌺

 

Sana hoş gelmeyen duygum olursa aklımdan onları sen sil Allah’ım, der Abdurrahim Karakoç. Duanın da nahifliğini hissediyorum bu cümlede ve kalbimi bu satırda kiri çıksın diye çamaşır suyunda bekletir gibi bekletiyorum. Ne yazsam, nasıl başlasam diye düşünürken giriş cümlesi bu nahif duaya nasipmiş.

Bazen biz sanıyoruz ki insan sadece davranışlarıyla, fiile döktükleriyle imtihan oluyor. Halbuki insan, duygularıyla düşünceleriyle de imtihan oluyor. Yorgunluklarıyla da imtihan oluyor. Çok yoruluyor işte. Gitmek istiyor nereye olduğunu bilmeden ama bavuluna doldurduklarıyla birlikte yaşamaya devam ediyor. Geriye yol değil bavul kalıyor. Doldukça doluyor bavul ve sen fermuarını zorlaya zorlaya kapatmaya çalışıyorsun. Öyle işte hayat. Herkesin imtihanı farklı kimisi duygularıyla kimisi yorgunluklarıyla imtihan oluyor. Önemli olan şu üç günlük diye sıfatlandırdıkları dünyada Allah’ın razı olmayacağı nelere bulaşıyoruz, bulaştırıyoruz kendimizi. Keşke hepimizin kalbi Abdurrahim Karakoç’un duasında bekleyebilse biraz. ‘’Öyle işte’’ diyerek eksiltili bir paragraf bırakıyorum buraya.

Sibel HASKÖY

02.06.2021/17.40