DÜŞE KALKA 🎡

 

İnsan düşe kalka hayat sürer çoğu zaman. Kimi zaman kırılır umutların dalları. En ufacık rüzgar, savurur bir taraflara insanı ve insan yine düşer. Belki de düşmüş gibi hisseder. Belki de düşmemiştir, imtihan bu ya düştü sanmıştır hayatın simülasyonunda kendisini.

Bir olan Yaradan kırılan umutlara bir tohum ekmiştir belki de her bir düşüşe. Düştüm dediği an’larda sular insan umudun çiçeklerini. En beklenmedik anlar değil mi zaten davetsiz gelen mutlulukları karşılayan. Ah insan bir de şükrü unutmasa! Ya da davetsiz gelen acıları karşılayan. Ah insan bir de imtihanda olduğunu unutmasa!

İnsan işte nisyanla bilinir derler ya, bir şeyleri umut eder bekleriz, gerçekleşince şükürden bihaber yaşar gideriz. Gerçekleşmeyince karalar bağlar geziniriz. Ah işte insan insan ve insan... Hayatın kendisinin bir umut olduğunu idrak etse akıllar, yaşamın ne kadar kıymetli olduğunu ah bir bilse, ah bir de her düşüşe belki de tonlarca sevabın hafifliğini hissedebilse yürekler aslında...

Şunu unutmamak gerek ki Allah kulunu yalnız bırakmaz, kul istemedikten sonra. Şah damarımıza iyi bakalım...

Hayırlı geceler.

Sibel HASKÖY

12.07.2021/23.40