Gurbet Türküsü 🌻

İçimdeki gurbet bile garip çoğu zaman. Kalınca da gurbet buralar. Kendinden kendine gurbeti insanın. Kendimden kendime en çok. Yazmak da olmasa şu fani dünyada yabancı hep buralar. Kelimeler hüzün yüklü. Hüznün namesi çınlıyor kulaklarda. Kalbin pasını siliyor en çok da. Hüzün olmasa hatırlar mı ki kalp Allah'ı? Hüzün şart! Kelimeler dolu, mana çıkmaz sokak. Hangi anlama gelir açık uçlu duygular, gecenin karanlığında. Kaçmakla kalmak arasındaki ince çizgi ya da alışmak mı alıştırılmak mı? Keşfedemedim içimdeki o kelimeyi. Bir gubet türküsü ki almış başını gidiyor, bir ben gidemiyorum kendimden. Ve dinliyorum bir gurbet türküsü, geçmeyenler köprüsünde...

Hayırlı geceler✋

Sibel Hasköy

15.11.2021/23.35