REHBER...

 

Bismillah

Bazı duyguların tercümesi yoktur şu hayatta. Sessizliğin dilini bir tek sen ve seni yaradan bilir. Peki bunu bilen insan neden Allah’tan koşarak uzaklaşmaya çalışır aklım ermez bir türlü. Gitse yine O’na sığınacağı kalsa yine O’na sığınacağı Allah’tan neden ısrarla kaçmaya çalışır insan? Oysa her türlü isteğinde yine O’nu kapısını çalarken insan utanamaz mı kendisinden, iyi günde hatırından geçmezken kötü günde dualarını menfaat aracı olarak kullanmaktan, utanmaz mı?

Kuran bize rehberdir deriz, ezberimizde kalan bir cümle mi bu? Hani nerede rehber edindiğimiz Kur’an? Rehberimiz farklı şeyler olunca gafletin dibini görüyoruz çoğu zaman. Kimisi açıp okumaktan aciz. Kimisi ne anlatıyor diye açıp tercümesine bakmaktan aciz. Çoğumuz ise hayatımıza uygulamaktan aciziz.

Hayat bir sınav ve bize bir şans verilmiş sadece bir kez verilmiş. Bu hayattaki şansımızı Kuran ve ahlakı Kuran olan Rasulullah ile süslememiz gerek. Hatırdan çıkmaması gereken bir ayet bırakıyorum buraya;

 O günahkârları rablerinin huzurunda başlarını önlerine eğmiş halde şöyle derlerken bir görsen: “Rabbimiz! Gördük ve işittik; bizi geri gönder de rızâna uygun işler yapalım, artık kesin olarak inandık!” (Secde 12)

Onlara denecek ki: “Bu gününüzle karşılaşmayı unutmanız sebebiyle cezayı tadın bakalım! İşte şimdi biz de sizi unuttuk; haydi yaptıklarınızın bedeli olarak ebedî azabı tadın şimdi!” (Secde 14)

Ahlakımızın Kuran ahlakı olması duasıyla...🌷

Sibel HASKÖY

27.12.2021/20.49