Bayram🌷

 Bismillah🌷

Sevgili hislik, yine hislendiğim bir akşamdan yazıyorum sana. Bugün bayramın ikinci günü. Bugün farklı bir gün. Dünyanın kirine pasına bulaşmış kalbimin ölüm hissiyle bir nebze de olsa titrediği bir gün. Yıkılmak üzere olan evlerin taşları yuvarlandı bu gece yüreğime. Dünya bu kadar işte. Yıkıldı yıkılacak evler, öpülemeyen eller... 

Ne kadar şükretsek az bazen, hâlâ şükretmiyoruz, şükretmeyecek miyiz? Şükürsüzlük, kıymet bilmezlik kokuyor çoğu zaman kalplerimiz, sevdiklerimizin ellerini değil toprağını öptüğümüz zaman anlayacağız belki de. 

Zaman geçiyor, nefislerimiz hep telaşlı. Bu telaşlı geçen ömüre biraz ara verip oturup düşünmek gerek. Nereden geldim, nereye gidiyorum.

Sibel Hasköy

03.05.2022/23.14